แม้ว่าก่อนหน้านี้ไม่ถึงเดือน ก็มีหนังผียอนยุคที่บอกว่าใช้ระบบ 3D เป็นเรื่องแรกของไทยแล้วก็ตาม แต่เรื่องที่กล่าวมานั้น ระบบ 3D ยังไม่เต็มเรื่องสักเท่าไหร่นัก มีเป็น 3D เป็นช่วงๆเท่านั้น ผิดกับเรื่อง 407 ที่มีระบบ 3D ตลอดทั้ง เรื่อง ซึ่งเป็นคำโฆษณาที่ยั่วยวนนักดูภาพยนตร์ไทยเรืองนี้เป็นยิ่งนักๆ รีวิวหนังไทย

 สำหรับเรื่อง 407 เที่ยวบินผี เรื่องนี้เป็นการกำกับของ อิสรา นาดี ผู้กำกับที่เคยมีผลงานเรื่อง “ลองของ” มาแล้วจะเห็นว่า คุณอิสรา เป็นผู้กำกับที่ถนัดเรื่องผีเป็นยิ่งนัก

 เรื่องย่อ คุณคงเคยเห็นข่าวเครื่องบินตก แล้วคุณเคยคิดบ้างหรือไม่ว่า ซากเครื่องบินที่พังเสียหายจากอุบัติเหตุเหล่านั้นมันอาจจะเป็นเครื่องบินที่คุณกำลังโดยสารอยู่ !!!

 นิว (มาช่า วัฒนพานิช) แอร์โฮสเตสสาวน้องใหม่ของ เอราวัณแอร์ ที่ถูกเรียกตัวมาอย่างกะทันหันเพื่อเดินทางไปกับเครื่องบินลำใหม่ และเที่ยวบินนั้นก็กลายเป็นฝันร้ายของนิว เมื่อเครื่องบินเกิดอุบัติเหตุและทำให้ลูกเรือและผู้โดยสารทั้งหมดเสียชีวิตทั้งลำ มีเพียง นิว คนเดียวที่รอดชีวิต สิบปีผ่านไป ที่สนามบินเชียงใหม่ นิวกลายเป็นหัวหน้าแอร์โฮสเตสของสายการบิน Sunset วันนี้เธอต้องขึ้นบินกับเครื่องบินลำใหม่เที่ยวบินที่ 407 นิวต้องเผชิญกับความระทึกขวัญสุดเลวร้ายที่เกิดขึ้นทันทีที่เครื่องบินลอยสู่ท้องฟ้าเกิดสิ่งผิดปกติกับผู้โดยสารจนผู้โดยสารค่อยๆตายทีละคนความกลัวกำลังเข้าครอบงำผู้ที่เหลือรอดทุกคน พวกเขาต้องควบคุมจิตใจตัวเองไม่ให้คลั่งไปกับความหวาดผวา แต่ควากลัวถึงขีดสุดก็ทำให้พวกเขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด…โดยไม่เลือกวิธีการ

เป็นที่น่าเสียดายมาก หนังที่โฆษณาเอาไว้ซะดีบดีถึงระบบ 3D แต่เอาเข้าจริงแล้ว มันไม่เป็นอยางที่คิดไว้ ระบบ 3D ดูแล้วแค่นูนออกมาเท่านั้น ส่วนในฉากที่มันต้องพุ่งใส่ตาคนดู นั้นมีน้อยเหลิือเกิน แต่ก็ต้องขอชื่นชมที่กล้านำระบบนี้มาใช้กับหนังไทย เหมือนเป็นจุดเริ่มต้นของหนังไทยในระบบใหม่ เว็บดูหนัง

ในส่วนของเนื้อเรื่องยิ่งแล้วใหญ่ เหตุและผลไม่ค่อยสมกันเท่าไหรนัก ตัวละครแต่ละตัวทำหน้าที่ของตัวเองไปคนละทิศคนละทาง ตัวเด่นๆ กลับกลายเป็นตัวที่เล่นเป็นแม่ แทนที่ตัวเด่นจะเป็น มาช่า สาวฮองกง ก็ไม่มีความเป็นฮองกงเลยสักนิด ทั้งที่ตัวเองพูดภาษาไทยได้ แต่ตอนเจอพระที่สนามบิน กลับไม่พูด ที่อยู่บนเครื่องบินนี่พูดป๋อเลย ยิ่งตัวที่เล่นเป็นพระเอก เล่นแข็งมาก เวลาพูดเหมือนกับท่องบทมาพูด ดูแล้วไร้อารมณ์สิ้นดี

ฉากผีดูแล้วมั่วมาก โดยเฉพาะผีนางรำ ขึ้นไปอยู่บนเครื่องบินได้ไง ผู้สร้างคิดจะเอาผีอะไรก็ใส่เข้ามาหมดเลยให้ดูเห็นผีเยอะๆ ผีบ้าผีบออะไรก็ใส่มาหมด ผีเกาะเครื่องบินก็เต็มไปหมด ไม่รู้จะไปเกาะทำไม ผีบางตัวก็ไม่เห็นน่ากลัว โดยเฉพาะพี่แอร์สาวทั้ง 3 ตัว เหมือนเอาโคลนมาโปะๆที่หน้าไว้มากกว่า เรื่องนี้พยายามให้เห็นความน่ากลัวของผี เพราะปกติแล้วหนังผีบางทีจะมีคนเห็นแ่ค่คนเดียว คนที่เหลือจะไม่เห็นแต่เรื่องนี้ แต่เรื่องนี้คนที่เห็นผีเห็นกันทั้งลำเลยเห็นกันทุกคนไม่ว่าจะเด็กหรือผู้ใหญ่

มุกที่่เอาเด็กมาเล่นเกมส์คอมพิวเตอร์ตั้งแต่ต้นเรื่อง พอปลายเรื่อง จะสามารถคลี่คลายปัญหาได้ เพราะว่าเคยเล่นจากเกมส์คอมพิวเตอร์มาแล้ว มุกนี้ก็ใช้กันเกือนแล้ว เดาทางถูกตลอด เว็บดูหนังฟรี

ตัวมาชาเองในเรื่องนี้รู้สึกดูแก่มาก บทก็ไม่เด่น แค่เป็นตัวเฉลยปมปัญหาที่เกิดขึ้นเท่านั้น ตัวเด่นกลับไปตกอยู่ที่ตัวที่เล่นเป็นแม่(เพ็ญ) เธอเล่นเรื่องนี้ได้ดีมาก ตีบทกระจุยเธอเล่นได้จนคนดูรู้สึกลำคาญตามคาแร็กเตอร์ของเธอเลย

แต่ถ้าดูรวมๆแล้ว หนังก็ไม่ได้เลวร้ายจนไม่สามารถดูได้หรอกนะครับ ยังคงมีสิ่งดีๆ สอดแทรกอยู่เป็นระยะๆ อย่างเช่นความรักลูกของพ่อและแม่ แม้ว่า ตัวพ่อแม่เองจะไม่มีเวลาดูแลลูกมากนัก แต่ทุกสิ่งทุกอย่าง ก็ทำเพื่อลูกโดยเฉพาะ โดยลืมความรู้สึกของลูกไป ว่าลูกต้องการอะไรบ้าง หรือเรื่องของความกลัว ที่พวกของผู้รอดชีวิต เอาความกล้าเข้าไประงับความกลัวจนสามารถรอดตายมาได้ หรือแม้แต่เรื่องของพระสงค์ ถึงแม้เป็นพระสงค์ก็กลัวผีเป็นเหมือนกันไม่น่าเป็นพระเลย ไม่รู้จักสมาธิ หรือว่าจะแสดงให้เห็นว่าไม่ว่าใครก็ตามเจอเหตุการณ์อย่างนี้แล้ว สมาธิหายหมด

ถ้าจะดูเรื่องนี้ให้สนุก จงอย่าดูอย่างคิดมาก เพราะถ้าคิดมากแล้วจะต้องหาเหตุและผลเข้ามารองรับ เราคิดเสียว่าเสียเงินไปดูผีนานาประเภท ในเรื่องนี้มีผีให้เราดูมากมาย สำหรับคนขวัญอ่อนเรื่องนี้จะโดนผีหลอกจับใจแน่ๆ ได้ข่าวว่าเรื่องนี้ถูกขายลิกขสิทธิ์ไปฉายต่างประเทศ เกือบ 10 ประเทศแล้ว ก็ดีใจกับหนังไทยรุ่นใหม่อย่างเรื่องนี้ด้วยนะครับ แม้ว่าอาจจะทำเงินในเมืองไทยไม่ดี แต่ผมว่า น่าจะทำเงินจากต่างประเทศได้ดีกว่าแน่ มันขึ้นอยู่ที่ว่า คนของแต่ละประเทศที่ซือไป กล้าดูเรื่องนี้มากน้อยแค่ไหน แต่ที่แน่ๆ ก็เป็นหนังไทยเรื่องแรกที่ใช้ระบบ 3D ได้ดีที่สุดในขณะนี้ครับ… หนังฟรี

รีวิวหนังไทย 407 เที่ยวบินผี

วันเสาร์นี้ ห้ามพลาด!! ทรูโฟร์ยู ช่อง 24 เอาใจคอหนังผีไทย ส่ง “407 เที่ยวบินผี’ สุดหลอนมาฝาก กับเรื่องราวของวิญญาณร้ายที่ซ่อนอยู่ภายใต้ซากเครื่องบินมรณะ และถูกสร้างขึ้นมาใหม่ พวกเขารอคอยวันที่คุณกลับมาเพื่อแก้แค้น ห้ามพลาด วันที่ 26 มีนาคมนี้

นิว (มาช่า วัฒนพานิช) แอร์โฮสเตสสาวน้องใหม่ของเอราวัณแอร์ ที่ถูกเรียกตัวมาอย่างกะทันหันเพื่อเดินทางไปกับเครื่องบินลำใหม่ และเที่ยวบินนั้นก็กลายเป็นฝันร้ายของนิว เมื่อเครื่องบินเกิดอุบัติเหตุและทำให้ลูกเรือและผู้โดยสารทั้งหมดเสียชีวิตทั้งลำ มีเพียง “นิว” คนเดียวที่รอดชีวิต จน 10 ปีผ่านไปที่สนามบินเชียงใหม่ นิว กลายเป็นหัวหน้าแอร์โฮสเตสของสายการบินซันเซตแอร์ไลน์ วันนี้เธอต้องขึ้นบินกับเครื่องบินลำใหม่เที่ยวบินที่ 407 นิวต้องเผชิญกับความระทึกขวัญสุดเลวร้ายที่เกิดขึ้นทันทีที่เครื่องบินลอยสู่ท้องฟ้า

เมื่อเกิดสิ่งผิดปกติกับผู้โดยสาร จนผู้โดยสารค่อย ๆ ตายทีละคน ความกลัวกำลังเข้าครอบงำผู้ที่เหลือรอดทุกคน พวกเขาต้องควบคุมจิตใจตัวเองไม่ให้คลั่งไปกับความหวาดผวา แต่เมื่อความกลัวถึงขีดสุดก็ทำให้พวกเขาพร้อมที่จะทำทุกอย่างเพื่อเอาตัวรอด…โดยไม่เลือกวิธี เตรียมพบแรงหลอนสั่นประสาทในสถานการณ์ปิดตายลุ้นระทึกอย่างที่คุณไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน

เพราะเมื่อดูจากหน้าหนัง รวมทั้งคำโปรโมท มันกระตุ้นต่อมอยากดูของผู้ชมได้ไม่น้อยเลยทีเดียว อย่างน้อยที่สุด ผมคิดว่า จากชื่อหนังและนักแสดงอย่างคุณมาช่า วัฒนพานิช นั้น ถือเป็นแม่เหล็กดึงดูดได้ค่อนข้างดี ชื่อหนังฟังดูตลาดๆ เข้าใจง่าย ฟังแล้วเข้าใจว่าดูแล้วจะได้อะไรจากหนังเรื่องนี้ ขณะที่คุณมาช่าเองก็มีเครดิตที่ดีจากหนังผีเรื่องก่อนๆ

นั่นย่อมหมายความว่า “ทัศนวิสัยในการบิน” เที่ยวนี้ของไฟว์สตาร์ ค่อนข้างแจ่มใสไร้เมฆ และอาจมีแสงสีรุ้งพุ่งพราวอยู่เบื้องหน้า หนังใหม่

โดยส่วนตัว ผมคิดว่า ถ้าไฟว์สตาร์ไม่คิดเพียงแค่ “อยู่ไปวันๆ” แต่มีจินตนาการเกี่ยวกับกำไรอยู่ในหัวบ้าง ต้องทำอะไรๆ ให้มันแตะต้องกับรสนิยมของผู้ชมให้มากที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ แน่นอนว่า เราเห็นความพยายามเช่นนี้ของไฟว์สตาร์อย่างเด่นชัดในหนังที่กำหนดจุดพิกัดของเรื่องราวให้เกิดขึ้นในสถานที่จำกัดอย่างเครื่องบินลำหนึ่ง

เที่ยวบินผี 407 เทคอ๊อฟออกจากสนามบินพร้อมกับผู้โดยสารต่างพื้นฐานที่มา แต่หลักๆ น้ำหนักของหนังจะอยู่ที่พ่อแม่ลูกครอบครัวหนึ่งซึ่งดูจะไม่ค่อยลงรอยกันเท่าไรนัก รวมไปจนถึงแอร์โฮสเตจอย่าง “นิว” (มาช่า วัฒนพานิช) ผู้เป็นปริศนาของเหตุการณ์ทั้งหมดที่จะเกิดขึ้นในเที่ยวบินมรณะไฟลท์นี้

ไม่ใช่หนังผีไม่มีแก่นสาร… ในทางตรงกันข้าม ผมคิดว่า เที่ยวบินผีเที่ยวนี้มีเนื้อหาที่ให้จับต้องได้ระดับหนึ่ง หนังมีความพยายามที่จะสื่อให้เห็นเรื่องของเวรของกรรม ใครทำอะไรไว้ สุดท้าย ผลของสิ่งนั้นจะตามมา ไม่ว่าดีหรือเลว ขณะเดียวกัน สัญชาตญาณแห่งการเอาตัวรอดแบบสัตว์ที่เห็นแก่ตัวและขลาดกลัวในยามวิกฤติ ก็เป็นอีกหนึ่งประเด็นซึ่งสัมผัสได้ อย่างไรก็ตาม…

ในแง่ของประเด็น ผมมองว่าหนังยังดูครึ่งๆ กลางๆ น้ำหนักของมันยังดูเบาบางเกินกว่าจะรู้สึกร่วมอย่างลึกซึ้งไปด้วยได้ โฟกัสของหนังในเรื่องประเด็นยังดูเก้ๆ กังๆ

พูดง่ายๆ คือ หนังไม่เน้นจุดที่ควรเน้นให้จงหนัก จะเน้นเรื่องความร้าวฉานในครอบครัว รึก็ไม่สุด จะพูดเรื่องเวรเรื่องกรรม รึก็ไปไม่ถึง จะบอกเล่าความเหี้ยมโหดของผู้คนที่กลัวว่าตนจะลำบาก รึก็ไร้ความลึกเสียเหลือเกิน

ใช่แต่เพียงเท่านั้น การกำหนด Mood & Tone (อธิบายสั้นๆ ก็บรรยากาศอารมณ์โดยรวมนั่นแหละครับ) ของหนังนั้น ต้องยอมรับว่ามีปัญหา เพราะอันที่จริง โดยตัวตนของหนังนั้นดูซีเรียสจริงจังนะครับ แต่กลับถูกทำให้เซไปส่ายมา ทั้งจากไดอะล็อก เช่น ถ้าตายไปจะตบผีให้หัวทิ่ม อะไรอย่างนี้ ขณะที่เสียงวี้ดว้ายกะตู้วู้ของแอร์ฯกระเทยคนนั้น มันแย่งอรรถรสและอารมณ์ของหนังไปอย่างมากมายเหมือนกัน สิ่งเหล่านี้มันส่งผลต่อ Mood & Tone ของหนัง จนกระทั่งเราเกิดคำถามในใจว่า มันเป็นหนังผีหรือว่าหนังตลกกันแน่?

คือบรรดาผีทั้งหมดที่ออกมาเพ่นพ่านหลอกหลอน มันเป็นผีที่ “ไม่น่าจดจำ” เอาซะเลย ผีอะไรต่อผีอะไรไม่รู้ มั่วไปหมด บางช็อตบางฉาก ยังนึกว่าเป็นกองทัพซอมบี้ด้วยซ้ำไป ไม่รู้จะไปทำให้มันเหมือนผีฝรั่งทำไม

ผมคิดว่าส่วนหนึ่งซึ่งทำให้ผมไม่รู้สึกอะไรกับผีเหล่านี้เลย (แถมอยากจะ “ตบหัวผี” สัก 4-5 ฉาด เหมือนตาลุงคนนั้น) เพราะมันเป็น “ผีที่ไม่มีคาแรกเตอร์” สังเกตดูก็ได้ครับ หนังผีที่น่าจดจำทั้งหลาย เช่น เป็นชู้กับผี, The Exorcist, นางนาก, ชัตเตอร์ กดติดวิญญาณ ฯลฯ ที่เรากลัวมันก็เพราะมันมีคาแรกเตอร์ มีเป้าหมายมีจุดประสงค์ที่แน่นอนในการหลอนการหลอก แต่สำหรับเรื่องนี้ ไม่ใช่ หนังใช้ผีเปลืองเกินไป จนหาจุดพิกัดไม่เจอว่าควรเน้นผีตัวไหนเพื่อให้คนดูเกิดความรู้สึกว่าไอ้ผีตัวนั้นตัวนี้มันน่ากลัวจริงๆ ถ้าออกฉากมาตอนไหน คนดูจะต้องสะดุ้งสะเทือน ดูหนังฟรี

ขณะที่ผีดูรุ่มร่ามรุงรัง การตัดต่อก็เป็นอีกสิ่งที่ต้องใช้คำว่ามีปัญหาอย่างมาก มันทำให้หนังขาดความลื่นไหลต่อเนื่องทางอารมณ์ เราจะเห็นฉากที่แบบว่า วินาทีก่อนหน้า เอะอะโฉ่งฉ่าง ผ่างๆๆ แต่วินาทีถัดไป หนังตัดฉับไปที่ภาพตัวละครนั่งจ๋องๆ หงอๆ อยู่ เป็นแบบนี้บ่อยมาก มันผิดหลักของหนังหลอนๆ นะครับ เพราะอย่างน้อย คุณควรจะเลี้ยงอารมณ์ของความหลอนไว้ก่อนสักเล็กน้อย แล้วค่อยเคลื่อนย้ายไปฉากใหม่ ไม่ใช่เอะอะ ก็ตัดฉับๆๆ แบบนั้น

ส่วนบทหนัง ก็น่าเสียดายว่า คุณโขม-ก้องเกียรติ โขมสิริ ที่ผมเคยชอบงานกำกับเขียนบทของเขามาตลอด ทั้ง “ไชยา” และ “เฉือน” แต่เรื่องนี้ เขามาร่วมเขียนบทด้วย (อีกสองคนผมไม่รู้จัก) “มือตก” ลงไปเยอะ น่าเสียดาย…หนังไม่มีความลึก ไม่มีมิติอะไรเลย เช่นเดียวกับนักแสดงหลักอย่างคุณมาช่า บทบาทดูก๊อกแก๊กมาก สิ่งที่ดีที่สุดที่คุณมาช่าทำได้ในหนังเรื่องนี้ คือ ทำท่าเอ๋อๆ งงๆ แล้วก็เป็นลม ความดีความงามที่เราเคยเห็นในเรื่อง “แฝด” ไม่ปรากฏให้เห็นเลยในเที่ยวบินผี

แล้วก็มาถึงประเด็นสำคัญเกี่ยวกับการเป็นหนัง 3 มิติ ผมไม่คิดว่าจะมีความจำเป็นตรงไหนกับการที่หนังต้องเป็น 3 มิติ เพราะมันน่าผิดหวังมาก ถ้าไม่นับรวมเรื่องขับเครื่องบินมาโฉบจมูกคนดูอยู่ราวๆ 2-3 ครั้ง นอกนั้นก็ธรรมดา ความเป็น 3 มิติ มันน่าจะเสริมส่งให้คนดูรู้สึกราวกับว่าได้ก้าวขาเข้าไปอยู่ร่วมกับสถานการณ์เดียวกับตัวละคร แต่นี่เราสัมผัสไม่ได้เลย

กระนั้นก็ดี คงต้องยอมรับล่ะครับว่า ไฟว์สตาร์เริ่ม “ทำเป็น” แล้ว กับกลเม็ดในการขายหนัง อย่างน้อยๆ ผีในเครื่องบินลำนี้ก็น่าจะ “หลอก” คนดูได้หลายล้ายบาทอยู่ เพราะความที่หน้าหนังนั้นดูน่าสนใจ อย่างไรก็ตาม มันจะดีกว่านี้ ถ้าหากผลลัพธ์ภาพรวมของหนังจะไม่ออกมาในแบบที่ว่า “จะหลอนก็ไม่ถึง จะลึกจะซึ้งก็ไม่สุด” อย่างที่เป็นอยู่ มันครึ่งๆ กลางๆ เหมือนเครื่องบินผีสิงซึ่งบินวนอยู่บนนภากาศ แต่ไม่ยอมแลนดิ้งสู่จุดหมายไหนสักที ดูหนังใหม่