เริ่มแรกเลย ผมดูตัวอย่างหนังแล้วก็ยังมึนๆ อยู่ว่า หนังมันจะเกี่ยวกับอะไร จะพาเราไปเห็นความเกรียนแบบไหนของวัยรุ่น รีวิวหนังไทย  แต่สุดท้าย เมื่อได้มาเจอด้วยตัวเอง หนังอย่าง “เกรียนฟิคชั่น” มีดีกว่าที่คาดไว้พอประมาณช่วงเริ่มต้น หนังพาให้เราไปรู้จักกับกลุ่มวัยรุ่นที่มีความบ้าเกรียนแต่มีความฝันความชอบเป็นของตัวเอง พวกมันรักการเล่าเรื่องผ่านคลิปวิดีโอที่ถ่ายและอัพขึ้นยูทูบ และก็คงจะฝันอยากจะมีหนังเป็นของตัวเองสักเรื่อง

แต่อีกปมหนึ่งก็เข้ามายุ่งมาเกี่ยว เมื่อตี๋ (พันธดนย์ จันทร์เงิน) ถูกชักชวนเข้าชมรมละคร และได้บทเด่นเล่นกับนางเอกแสนสวย พลอยดาว (ลักษณ์นารา เปี้ยทา) ที่ไม่รู้เป็นอะไร ไม่ต้องการโดนเนื้อต้องตัวกับชายใด คนที่จะเล่นกับเธอได้จึงต้องเป็น ตุ๊ดหรือเกย์ เท่านั้น ด้วยเหตุนี้ตี๋จึงต้องเป็นเกย์(แบบชั่วคราว)ไปโดยปริยาย แต่เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น นั่นทำให้พลอยดาวเกลียดเขา

และก็มีเพียงแต่เขาที่เฝ้าขอโทษแม้มันไม่เคยได้ผลสักที

หนังอาจเริ่มต้นได้ไม่ค่อยน่าเชื่อถือสักเท่าไหร่ แต่ไปๆ มาๆ ก็เริ่มจะมีเนื้อมีหนังมีปมอะไรที่พาเราอินได้มากขึ้น ประกอบกับการแสดงที่เป็นธรรมชาติของแต่ละคนก็นำพาให้เราอินกับหนังไปได้ค่อนข้างมาก แม้จะมีบางสิ่งขัดใจหรือดูแปร่งๆ อยู่ประปราย

ตี๋อาศัยอยู่กับทิพย์ (กิ๊บซี่ – วนิดา เติมธนาภรณ์) ที่ดูไม่ค่อยลงรอยกันสักเท่าไหร่ ขณะที่ทิพย์ก็คบอยู่กับผู้ชายอีกคนที่เขาก็ไม่ค่อยชอบหน้าเท่าใดนัก เรื่องราวของวัยรุ่นที่มีโลกอยู่หลายใบ บ้าน การเรียน ผู้หญิง และเพื่อน ที่ดูเหมือนจะไม่มีโลกไหนที่ไร้ปัญหา

นอกจากกลุ่มเพื่อนของตี๋แล้ว หนังก็ยังมีครูเสน่ห์ (ตั๊ก บริบูรณ์) ดูหนัง ที่เข้ามาสร้างสภาวะตลกให้กับหนัง การแสดงแบบที่เวอร์ๆ ของเขานี่ล่ะที่ทำให้เราหัวเราะได้ ขณะที่การแสดงของ แจ็ค กิตติศักดิ์ ปฐมบูรณา ในบทเพื่อนตี๋ ดูเป็นบทบาทที่โดดเด่นอีกตัวในเรื่อง เขาเข้ามาเพื่อให้บทเรียนบางอย่างกับโลกของตึ๋

แล้วช่วงเวลาแย่ๆ ก็มาถึง เมื่อตี๋ได้พบกับความจริงบางอย่างที่ทำร้ายจิตใจจนรับมันไม่ได้ ทำได้เพียงหลบหายไปจากตรงนั้น เป็นเสมือนการหนีปัญหาในแบบหนึ่ง ก็ทำให้เขาได้ค้นพบชีวิตในอีกรูปแบบ ได้ประสบการณ์ที่ถ้าเขาอยู่ที่เดิมเขาคงไม่ได้อะไรอย่างนั้น การตามหาคำตอบบางอย่างให้ตัวเองจึงอาจไม่ใช่การอยู่ที่เดิมจนจิตใจแข็งแรง แต่อาจเป็นการออกไปหาอะไรใหม่ๆ

ที่ที่อันตรายกว่าอาจจะให้คำตอบได้ดีกว่าก็ได้ อะไรประมาณๆ ดูหนังออนไลน์ นั้น

หนังวางเรื่องราวของคนเล็กๆ ไว้หลายปม แต่หลายครั้งเหมือนจะหลงลืมปมนั้นไป คลี่คลายโดยไม่ได้อธิบายอะไร แล้วก็กลับไปเน้นปมอื่นต่อ นัยจะบอกว่าชีวิตเรา ไม่มีอะไรที่ใครจะมาเฉลยให้รู้เสียทุกอย่างหรอก หลายคนก็หายไปจากชีวิตโดยไม่บอกอะไร

สิ่งที่มองเห็นจากหนังเรื่องนี้ก็คือ 1. นักแสดงกลุ่มวัยรุ่นชายที่เป็นตัวนำของเรื่องแสดงได้ดีและเป็นธรรมชาติมาก 2. กิ๊บซี่ แสดงได้ดี ในลักษณะพูดน้อย แสดงมาก ทำให้เรารู้สึกว่าตัวละครอย่างทิพย์ เธอมีอะไรที่น่าสนใจโดดเด่นมากกว่าตัวอื่นๆ 3. หนังมีเนื้อหนังมากกว่าที่เราคาดหวังจากหนังตัวอย่าง แม้ว่าบทบางส่วนจะดูแปลกๆ ในช่วงต้น…

เกรียน ฟิคชั่น ผลงานล่าสุดจากผู้กำกับ มะเดี่ยว ชูเกียรติ ศักดิ์วีระกุล เป็นงานที่หน้าหนังดูเป็นหนังแนววัยรุ่นมัธยมปลาย ที่ใช้ชีวิตสุดโต่ง ทำอะไรห่ามๆ ที่ต้องเผชิญปัญหา แก้ไขปัญหานั้น ตบท้ายด้วยความประทับใจ เหล่าตัวละครเข้าใจชีวิตมากขึ้นและเติบโตขึ้น จบ! ซึ่งจะว่าไป เกรียน ฟิคชั่น ก็เดินเรื่องไม่ได้แตกต่างจากที่กล่าวมาสักเท่าไหร่ แต่ว่าปัญหาและความเข้มข้น รวมถึงมุมมองบางอย่างที่สอดแทรกอยู่นั้น ช่วยทำให้หนังเรื่องนี้มีคุณค่าในตัว เกินกว่าจะมองข้ามและตัดสินมันจากหน้าหนัง

ในภาพยนตร์ที่มุ่งถ่ายทอดเรื่องราวชีวิตวัยรุ่นนั้น ส่วนมากจะถ่ายทอดแค่เพียงผิวเผินและแม้จะพยายามใส่ของหนักเข้ามา ก็ยังดูกั๊กๆ จนไม่สามารถสะท้อนภาพความจริงของชีวิตช่วงนี้ออกมาได้ในอย่างที่มันเป็นแต่กับ เกรียน ฟิคชั่น ผู้กำกับเลือกที่จะไม่รอมชอมกับการนำเสนอบางสิ่งที่ดูแรงจนบางขณะที่ชมรู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ที่ตัวละครต้องเผชิญ จนเผลอนำตัวเองไปซ้อนทับกับตัวละครแล้วคิดว่า ถ้าสิ่งที่เกิดขึ้นในหนังมันเกิดกับชีวิตเรา แล้วเราจะหาทางออก คลายปมปัญหาที่ค้างคาใจให้หมดไปได้อย่างไร

เกรียน ฟิคชั่น เป็นชื่อของแก๊งวัยรุ่นมัธยมปลายกลุ่มหนึ่ง อันประกอบไปด้วย ตี๋ (พัทธดนย์ จันทร์เงิน), โอ๊ต (กฤษณภูมิ พิบูลสงคราม), ม่อน (ปุริม รัตนเรืองวัฒนา) และ โมน (กิตตศักดิ์ ปฐมบูรณา) ที่มักจะอะไรแปลกๆ บางครั้งก็เท่ บางครั้งก็เกรียน! และถ่ายคลิปวีดีโอเผยแพร่ในสังคมออนไลน์ พวกเขาได้เข้าชมรมการแสดง และตี๋ก็ได้เป็นพระเอกแสดงละครเวทีกับพลอยดาว (ลักษณ์นารา เปี้ยทา) ดาวโรงเรียนที่ใครๆ ก็ชื่นชอบ รวมถึงตัวของตี๋เองด้วย แต่แล้วเมื่อวันแสดงจริงมาถึง ด้วยอุบัติเหตุทำให้ตี๋ทำให้พลอยดาวต้องอับอาย จนความทั้งคู่เข้าหน้ากันไม่ติดและเป็นปมในใจที่ตี๋ต้องหาทางแก้ไข? ซึ่งเรื่องราวต่อจากนี้คือความเข้มข้นที่ทำให้ เกรียนฟิคชั่น ยกระดับให้กับหนังที่ตีแผ่ชีวิตวัยรุ่น

หนังถ่ายทอดออกมาจากมุมมองของตี๋ตัวเอกของเรื่อง ซึ่งเจ้าตัวเปรียบเรื่องราวชีวิตวัยรุ่นของตัวเองเหมือนการเขียนบทภาพยนตร์เรื่องหนึ่ง ชีวิตบางทีก็น่าแปลก เราอาจวางให้ใครบางคนได้รับบทสำคัญในภาพยนตร์ชีวิตของเรา แต่ใครบางคนนั้นอาจไม่ได้มีบทให้เราในภาพยนตร์ชีวิตของเขาก็ได้ เช่นเดียวกับตี๋ ก็เหมือนวัยรุ่นทั่วไป ที่ช่วงนี้บทบาทสำคัญก็คือเพื่อนฝูง และคนที่ตัวเองรัก และในขณะที่ตี๋ก็มีบทบาทสำคัญในชีวิตของเพื่อนๆ แต่กลับพลอยดาว! ที่ไม่ว่าด้วยความรู้สึกดีๆ หรือเพราะความรู้สึกผิดที่มีเธอ แต่พลอยดาวก็ได้บทบาทสำคัญในชีวิตของตี๋ ในขณะที่พลอยดาวกลับเป็นตรงกันข้าม

แม้ภาพรวมของ เกรียน ฟิคชั่น จะมาในโทนที่จริงจัง ดูหนังฟรี (ซึ่งแตกต่างกับการประชาสัมพันธ์!) แต่ก็ยังแฝงอารมณ์ขันเอาไว้ด้วยมุขจิกกัด ที่คล้ายเป็นตัวแทนเสียงสะท้อนของวัยรุ่นที่มีต่อ กฎเกณฑ์หรือกรอบบางอย่างที่พวกเขาต้องเผชิญ

รีวิวหนัง เกรียน ฟิคชั่น

หนังเต็มไปด้วยฉากสวยๆ มุมกล้องอันแปลกตาที่ไม่ค่อยปรากฎในหนังไทย รวมไปถึงลูกเล่นการถ่ายภาพชั้นเยี่ยม ที่ทำให้เกือบทุกฉาก (ที่ส่วนใหญ่อยู่ในพื้นที่จังหวัดเชียงใหม่) เต็มไปด้วยความงดงาม นอกจากนี้ยังรวมไปถึงเพลงประกอบภาพยนตร์ที่สอดแทรกในหนัง ที่นอกจากจะรับใช้ฉากนั้นๆ ได้แล้ว ยังเป็นตัวแทนในการสื่ออารมณ์ความรู้สึกของตัวละครในตอนนั้นอีกด้วย

ทีมนักแสดงวัยรุ่นต่างทำหน้าที่กันได้ดีและเขาขากันดีมาก เว็บดูหนังฟรี พัทธดนย์ จันทร์เงิน ในบทตี๋ ที่หน้าตาน้องดูไม่ได้โดดเด่นไปกว่าเพื่อนในแก๊งเกรียน แต่ความสามารถในการแสดงและการสื่อสารด้วยแววตา (โดยเฉพาะฉากในเมืองพัทยาทั้งหมด) ทำให้เข้าใจได้ว่า ทำไมผู้กำกับถึงมอบบทนำให้กับน้องคนนี้

ในขณะที่ กิ๊บซี่ วนิดา เติมธนาภรณ์ ในบททิพย์ ครอบครัวเพียงหนึ่งเดียวของตี๋ ซึ่งเธอก็ทำได้ดีกับการเป็นตัวแทนของปัญหาความสัมพันธ์ในครอบครัวรูปแบบหนึ่ง ส่วน ตั๊ก บริบูรณ์ จันทร์เรือง กับอาจารย์เสน่ห์ที่ไม่มีอะไรมากกว่าไปกว่าการแสดงเป็นตัวของตัวเอง! และกับมิว ลักษณ์นารา เปี้ยทา ในบทพลอยดาว ที่น่าประทับใจกับการแสดงในแบบน้อยแต่มาก

เกรียน ฟิคชั่น จะสมบูรณ์กว่านี้หากเลือกที่เล่าให้ชัดเจนเกี่ยวกับตัวละครบางตัว ซึ่งทำให้บางตัวละครแบนราบ รวมไปถึงความยาวของหนังที่มากไปนิด ซึงหากตัดบางฉากที่เน้นขายสไตล์ออกไปบางส่วน (ซึ่งมีเยอะมาก) หรือเลือกที่จะเล่าให้เรียบง่ายขึ้นเพื่อให้หนังมีขนาดที่สั้นลงกว่านี้ ก็น่าจะทำให้ภาพรวมของเรื่องกลมกล่อมกว่าที่เป็นอยู่!

เกรียน ฟิคชั่น เป็นงานชั้นดีอีกชิ้นของผู้กำกับ มะเดี่ยว ต่อจาก Home ความรัก ความสุข ความทรงจำ และยังเป็นหนังวัยรุ่นที่ไม่ได้จำกัดแค่วัยรุ่นดูเท่านั้น แต่มันยังเหมาะกับคนทุกวัย ที่เมื่อชมจบเราอาจต้องกลับมาตั้งคำถามกับการใช้ชีวิตของเราว่า เราได้ใช้ชีวิตอย่างคุ้มค่าพอแล้วหรือยัง?

ก่อนอื่น ต้องขอเกริ่นก่อนว่าผลงานของพี่มะเดี่ยวนั้น ผมเคยประทับใจมากๆตอนที่พี่เขาทำหนังเรื่อง รักแห่งสยาม ตอนนั้นพี่โอ้รุ่นพี่ผมได้ไปเล่น เราก็เข้าไปเชียร์ไปชม แต่ปรากฏว่าดันประทับใจกับหนังมาก เลยขอติดตามเป็นแฟนคลับรุ่นก้นกุฏิของพี่มะเดี่ยวด้วยตั้งแต่บัดนั้น (ตอนอยู่ประมาณม.4) แต่หลังจากผลงานชิ้นนั้นผมก็ค่อยๆเฟลทีละนิดกะงานพี่ ตั้งแต่ฝันหวานอายจูบ หลุดสี่หลุด ที่ตอนของพี่เขาหลุดสุดกระจุย!! จนมาถึงเรื่อง โฮม ความรัก ความสุข ความทรงจำ

 อันเป็นหนังยอดเยี่ยมในเวทีรางวัลของหลายสถาบันปีที่แล้ว แต่สำหรับผม ผมว่ามันยังไม่ใช่อ่ะ!! เว็บดูหนัง มันยังไม่สุด!!! ผมรู้ในใจว่าคนอย่างพี่มะเดี่ยว ผู้ที่เคยฝากผลงานในตำนานอย่างรักแห่งสยาม เขาสามารถทำหนังที่ดีกว่านี้ออกมาได้ และในวันนี้ผมรู้สึกดีใจที่จะบอกว่า หลังจากผมดูหนังเรื่องนี้จบ ส่วนตัวสามารถเอาความรู้สึกมาบอกได้เลยว่า “ฝีมือพี่มะเดี่ยวแบบที่เรารอ” เขากลับมาแล้ว ถึงแม้ว่าจะไม่มาสเตอร์พีซแบบรักแห่งสยาม แต่ผมก็คิดว่าหนังเรื่องนี้ก็พาเราไปได้สุดทางในตัวของมัน

หนังเรื่องนี้เป็นอีกงานที่พี่มะเดี่ยวสามารถคุมอารมณ์ของหนังได้อยู่หมัดและไม่หลุดโทนเลอะเทอะเกินกว่าที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่นิดเดียว อีกทั้งยังเป็นเรื่องที่มีเนื้อหาไม่แมสนัก ผู้กำกับจำเป็นต้องมีวิสัยทัศน์ในการเล่าเรื่องและมีความกล้าหาญในการนำเสนอมากๆเพราะไม่สามารถคาดคะเนความรู้สึกของคนดูได้ ถึงแม้ว่าหลายๆแก๊กจะมีซาวเอฟเฟคเกรียนๆ แต่นั่นถือว่าเป็นส่วนที่จะช่วยเสริมความเกรียนในเรื่องมากขึ้น หนังเรื่องนี้พาเราเข้าไปค้นหาคุณค่าของชีวิตคน

ความรู้สึกนึกคิด ความคึกคะนอง การได้ไปรู้จักโลกภายนอกที่แท้จริงของวัยรุ่น ก่อนที่จะก้าวข้ามผ่านไปเติบโตเป็นผู้ใหญ่ได้ โดยที่มีการเล่าเรื่องผ่านตัวละครนำเรื่องอย่างไอ้ตี๋ และตลอดทั้งเรื่อง เราก็เอาใจช่วยมันอยู่ตลอด จนบางครั้งวัยรุ่นอย่างผมดูเข้าแล้วยังนึกถึงภาพตัวเองเป็นมันอยู่ในบางฉาก ไม่ใช่ว่าชีวิตเรากับมันดันเหมือนกันหรอก แต่ผมว่ามันเป็นตัวแทนของความเป็นปัจเจกที่มีอยู่ในตัววัยรุ่นยุคนี้ได้เป็นอย่างดี ที่สำคัญที่สุดคือ มันแค่ต้องการให้คนได้เห็นคุณค่าในตัวมันหรือในสิ่งที่มันทำก็เท่านั้นเอง