ผลงานล่าสุดของผู้กำกับผู้จิกกัดสังคมอย่าง ต้อม เป็นเอก รัตนเรือง ที่คราวนี้ยังเป็นวาระครบรอบ 20 ปีของการทำงานเป็นผู้กำกับของเขา อีกด้วย ด้วยเอกลักษณ์การกำกับที่ชอบเสียดสี วิพากษ์วารณ์สังคมที่เรามักจะพบเห็นประเด็นเหล่านี้ในหนังของเขาเกือบทุกเรื่อง หนังของ เป็นเอก จึงเป็นหนังไทยที่ทั้งไม่เหมือนใครและไม่มีใครเหมือน รีวิวหนัง ไม่มีสมุยสำหรับเธอ ถ้าช่วงที่สองของหนังคือการหลบหนีที่ไปไม่พ้น ช่วงที่สามจึงเป็นการสู้กลับของคนตัวเล็กตัวน้อย ซึ่งหนังตบหน้าความพาฝันด้วยการบอกเป็นนัยว่า ที่เห็นๆ ก็เป็นเพียงแค่ฉากหนึ่งในหนังอาชญากรรมและโศกนาฏกรรม เป็นแค่ ‘สมุย’ ที่ไม่มีจริง

ผลงานล่าสุดของเขายังคงเต็มไปด้วยเอกลักษณ์เก่า ๆ ของเขาไว้อย่างครบถ้วน โดยคราวนี้เป็นการเล่าเรื่องราวของ วิ (พลอย เฌอมาลย์) ดาราสาวผู้ซึ่งชีวิตไม่มีความสุข เมื่อสามีของเธอเป็นพวกคลั่งลัทธิๆ หนึ่ง จนละเลยที่จะสนใจเธอ ก่อนที่การงมงายของสามีจะค่อยๆ ทำลายชีวิตของเธอ วิ จึงได้จ้าง กาย (เดวิด อัศวนนท์) นักฆ่ารับจ้างที่ต้องฆ่าคนเพื่อหาเงินมารักษาแม่ที่กำลังป่วยหนัก โดยจุดประสงค์ของ วิ คือการทำให้สามีของเธอหายไปจากชีวิต ซึ่งแผนการฆ่าครั้งนี้ก็เต็มไปด้วยอุปสรรคมากมาย ที่พาให้เกิดเรื่องราวสุดแสนวายป่วงตามมามากมาย ดูหนัง 4k

หากจะให้จำกัดชนิดของหนังเรื่องนี้ หนังเรื่องนี้คือหนังฟิล์มนัวร์ ที่หาดูได้ยากในหนังไทย ด้วยความที่หนังมีความเป็น อาชญากรรม ตลกร้าย สะท้อนสังคม และการพูดถึงด้านมืดของจิตใจคน หนังจะเน้นพูดถึงชีวิตการเอาตัวรอดของสองตัวละคร คือ วิ และ กาย ที่ทั้งสองต้องดิ้นรนเพื่อเอาตัวรอดในโลกทุนนิยม และการถูกกดขี่ต่างๆ แม้ว่าตัวเองจะต้องกระทำในสิ่งที่ผิดศีลธรรมก็ตาม ดูหนังออนไลน์ 4k

วิ เป็นตัวละครหญิงสาวที่ถูกสามีของตนกดขี่ ชีวิตของเธอขาดอิสระ และถูกทุบตีอยู่บ่อยๆ ในขณะที่ด้านการงานเธอกลับต้องทำในสิ่งที่เธอไม่อยากทำ หรือเป็นในสิ่งที่อยากจะเป็นคือการรับบทตัวร้ายในละครทีวี ทั้งๆ ที่แท้จริงแล้วเธออยากจะแสดงหนังแต่ด้วยเศรษฐกิจและความไม่แน่นอนมั่นคงเรื่องรายได้ เธอกลับต้องจำใจที่จะเล่นละครต่อไป แต่สิ่งที่เลวร้ายที่สุดในชีวิตเธอกลับเป็นการที่สามีเธอคลั่งไคล้ลัทธิมากจนเกินไป จนนำมาสู่เหตุการณ์ที่ทำร้ายจิตใจเธออย่างแสนสาหัส วิ จึงเลือกที่จะจ้างวาน กาย เพื่อมาทำให้สามีของเธอหายไป และคืนความเป็นอิสระของเธอกลับมา

แต่ในขณะที่ กาย ที่เป็นตัวละครที่ถูกระบบ ทุนนิยมกดขี่ต่าง ๆ นานา เขาเป็นคนที่ฐานะไม่ได้ร่ำรวยนัก ด้วยความที่แม่ของเขาป่วยหนักเป็นหลายต่อหลายโรค เขาต้องหาเงินมาใช้จ่ายในการรักษาแม่ของเขาเป็นหลัก แม้ว่าจะต้องทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมอย่างการฆ่าคน ฉากที่น่าจะสะท้อนภาพการดิ้นรนของ กาย ออกมาได้ดีที่สุดคือฉากที่เขาต้องซื้อยาให้แม่ แต่เขากลับไม่มีเงินพอที่จะจ่ายค่ายาทั้งหมด จนสุดท้ายเขากลับเลือกที่จะไม่รับยาแล้วปล่อยให้ตนและแม่เผขิญชะตากรรมอะไรก็ตามที่จะต้องพบเจออย่างไม่หวาดกลัว

ทั้งสองตัวละครข้างต้นจึงเป็นสิ่งที่สะท้อนถึงความเป็นฟิล์มนัวร์ของหนังออกมาได้อย่างชัดเจน ทั้ง วิ และ กาย ล้วนแต่ไม่ได้เป็นคนเลวตั้งแต่แรก แต่สังคมที่เขาพบเจอกลับทำให้ทั้งสองต้องทำสิ่งที่เลว ๆ เพื่อดิ้นรนเอาชีวิตรอดในโลกที่โหดร้ายนี้ โดยเฉพาะ วิ ที่พลังหญิงและการแสดงของ พลอย เฌอมาลย์ ทำให้นึกถึงตัวละคร ตุ้ม ที่รับบทโดย หมิว ลลิตา จากหนังเรื่อง เรื่องตลก 69 ผู้หญิงทั้งสองเปรียบเสมือนเป็นตัวแทนของผู้หญิงในโลกทุนนิยมทั้งยังต้องเผชิญกับการกดขี่จากผู้ชาย วิธีการเอาตัดรอดของพวกเธออาจไม่ใช่สิ่งที่ถูกต้อง แต่มันก็ได้สะท้อนว่าพวกเธอถูกสังคมกดขี่มายังไงบ้าง จนสุดท้ายคนดูอย่างเราก็พร้อมเอาใจช่วยไปกับพวกเธอ

อาจเป็นหนัง เป็นเอก ที่ดูง่ายที่สุดเรื่องหนึ่งก็ว่าได้แม้ว่าอาจจะไม่ถึงกับดูง่ายเหมือนใน เรื่องตลก 69 แต่หนังเรื่องนี้ก็มีการเล่าเรื่องที่เลียงลำดับเวลา เป็น องก์1-3 หนังอาจจะใช้เทคนิคการเล่าเรื่องด้วยภาพมาเป็นตัวช่วยในการนำเสนอเป็นส่วนใหญ่ หลายๆ ฉากหนังเล่าแบบไม่ได้ลงรายละเอียดที่มาที่ไป แต่หนังจะปล่อยให้คนดูคาดเดากันไปว่าเกิดอะไรขึ้นไปบ้าง หนังจึงเต็มไปด้วยส่วนที่ให้คนดูได้คิด และส่วนที่ให้คนดูได้ร่วมสนุก ลุ้นระทึกไปกับหนัง ดูหนังออนไลน์

 นับว่าเป็นอีกผลงานของ เป็นเอก รัตนเรือง ที่ยังคงเต็มไปด้วยเอกลักษณ์ ลายเซ็นของเขาไว้อย่างครบถ้วน เป็นหนังที่สามารถดูทั้งเพื่อความบันเทิง และเต็มไปด้วยแง่คิด เกี่ยวกับการสะท้อนสังคม เป็นอีกหนังฟิล์มนัวร์ที่มีให้ชมให้บ่อยนักสำหรับหนังไทย

เธอเป็นดาราสาวคนดัง นางร้ายในละครโทรทัศน์ เธอมีชีวิตแสนสุขกับสามีฝรั่งนักธุรกิจ ทั้งคู่มีบ้านหรูอยู่ชานเมือง ทุกอย่างดูหมดจดจนสามีเธอไปหลงไหลลัทธิประหลาด เจ้าลัทธิที่ทำตัวเป็นคนดี แต่จริงๆ เป็นตาแก่ตัณหากลับที่เธอต้องสังเวยตัวให้ คืนหนึ่งระหว่างขับรถกลับบ้าน เธอชนกับอะไรสักอย่าง รถพังยับแต่เธอแค่หัวแตก ที่โรงพยาบาลเธอพบกับชายแปลกหน้าที่มาขอต่อบุหรี่ หลังคุยเล่นกัน เขาบอกว่า เขาสามารถทำให้คนคนหนึ่งหายไปได้ หายไปเฉยๆ เธอไม่ต้องทำอะไร แค่พอเขาไม่กลับมาก็แจ้งตำรวจแล้วเขาจะหายไปตลอดกาล

ชายคนนั้นอยู่กับแม่ที่ป่วยหนัก แต่เขาไม่มีอะไรนอกจากสูทหล่อๆ กับรถหรูรุ่นเก่า เขาพยายามทำทุกอย่างหาเงินมาช่วยแม่ และนำไปสู่การประกอบอาชญากรรมที่เขาและเธอร่วมมือกัน ดูหนัง

แล้วก็เป็นไปตามคาด เรื่องมันไม่ง่ายขนาดนั้น

หนังยาวเรื่องที่ 11 ของเป็นเอก รัตนเรือง ยังคงวนเวียนอยู่กับตัวละครที่ไร้ทางออกซึ่งนำไปสู่อาชญากรรม ความผิดบาปในใจ สถานการณ์ที่เลยเถิด และความขบขันขมขื่นผิดที่ผิดทาง หนังของเป็นเอกเล่นกับพล็อต การหักมุม เหตุการณ์ที่คาดไม่ถึงมากกว่าความนึกคิดภายในของตัวละคร บ่อยครั้งที่ตัวละครของเขาเป็นเพียงแบบจำลองของคนที่ตกอยู่ในเหตุการณ์แบบ ‘คนจะซวยช่วยไม่ได้’ มากกว่าจะเป็นมนุษย์ที่เลือดเนื้อจริงๆ ซึ่งมันเป็นทั้งข้อบกพร่องที่มักทำให้หนังของเขาแห้งแล้งทางอารมณ์ ในขณะเดียวกันมันก็เป็นสิ่งไม่จำเป็นนัก เพราะเขามุ่งนำเสนอเหตุการณ์ โลกเฉพาะที่พิลึกพิลั่นของหนัง มากกว่าเรื่องราวภายในของผู้คนอยู่แล้ว

Samui Song เริ่มเรื่องส่วนแรกอย่างกับพล็อตในละครทีวีที่วิกานดา นางเอกของเรื่องแสดงอยู่ ชีวิตที่ดูจะมีความสุขกลับเป็นเพียงภาพ หน้าชื่นอกตรม หนังเล่าส่วนแรกอย่างแห้งแล้งแข็งเกร็ง แขวนอยู่บนการแสดงเกือบล้นเกินอย่างจงใจของพลอย-เฌอมาลย์ ฉากหนึ่งในหนัง เธอรำพึงว่าอยากเล่นหนังของผู้กำกับอินดี้ อยากลองเป็นแบบอื่นดูบ้าง แล้วโดนปรามจากผู้จัดการของเธอว่าจะเล่นไปทำไม เงินก็ไม่ได้ เราเล่นละครแล้วดัง ทำให้คนรู้จัก ก็ต้องเล่นต่อไป แต่การเล่นละครของวิกานดา ไม่ใช่แค่ละครทีวีแต่ยังรวมถึงละครชีวิตของเธอกับสามีที่บ่มิไก๊ และการเป็นนางบำเรอให้กับเจ้าลัทธิ ชีวิตในส่วนแรกจึงเป็นอะไรที่คล้ายคลึงกับการพูดว่า โลกนี้คือละคร

 รีวิวหนังไทย แม้แต่กาย สเปนเซอร์ หนุ่มลึกลับที่พบในโรงพยาบาลก็เป็นเหมือนตัวละครแบบหนุ่มเจ้าสเน่ห์ บทสนทนาประดักประเดิดในลานจอดรถนำไปสู่การวางแผนฆาตกรรม ราวกับการฆ่าจะทำให้เธอได้ ‘เลิกเล่นละคร’ เสียที

ถ้าการอยากเล่นหนังของวิกานดา คือการอยากเข้าไปสู่ความจริงแบบอื่นๆ การฆ่าในหนังเรื่องนี้ก็เป็นหนทางไปสู่เสรีภาพและความจริงแบบอื่นจริงๆ เมื่อหนังพลิกคว่ำคะมำหงายอย่างน่าตื่นเต้นในช่วงที่สองและสาม อยู่ดีๆ หนังก็ได้รับอิสระให้ตัวละครที่ควรจะเป็นแค่ Femme Fatale หรือ หนุ่มอันตราย ได้มีชีวิตนอกขนบของหนังในตระกูลอาชญากรรมนี้

โลกหลังการฆ่าเป็น ‘ความจริงแบบอื่นๆ’ ที่อะไรก็เกิดขึ้นได้ ปราศจากบทสนทนาแข็งเกร็ง ขนบคุ้นเคยอันอุ่นใจสำหรับผู้ชมที่ตีตั๋วมาดูการสอนศีลธรรมผ่านนิทานสาธกของตัวละครที่ก่ออาชญากรรมแล้วสำนึกบาป โดนไล่ล่าลงโทษ แต่อยู่ดีๆ ผู้ชมก็จะได้เห็นนักฆ่าหนีตายที่ได้ท่องเที่ยวไปกับแม่ที่ป่วยไข้เสียอย่างนั้น ในความจริงแบบอื่นนี้ แม่ไม่ได้เป็นเงื่อนไขให้กาย สเปนเซอร์ ต้องรับงานฆ่าคน แต่แม่ที่แข็งแรงขึ้นมาเฉยๆ กลายเป็นคู่หูเดินทาง (หนังเปิดตัวการฟื้นคืนของแม่ด้วยฉากที่ชวนระทึกที่สุดของหนัง ล้อเล่นกับอารมณ์ผู้ชมซึ่งเกี่ยวเนื่องกับความตายอีกครั้ง) ส่วนที่สองของหนังจึงสดใหม่ บ้าบอ และงดงามมากๆ

ในส่วนที่สามซึ่งเป็นที่มาของชื่อเรื่องและคำใบ้ถึงจุดจบของความจริงแบบอื่นๆ โฟกัสที่สองสาววัยรุ่นที่มาพบกัน (อีกครั้ง) จากการฆ่าและอาชญากรรม ส่วนนี้กลายเป็นการสังเกตสังกาชีวิตผู้คนที่เยี่ยมยอด ความสัมพันธ์ของเด็กสาวสองคนในโลกเฉพาะที่พวกเธอจะขี่มอเตอร์ไซค์ไปด้วยกัน จูบกันไม่หยุดหย่อน และใช้ชีวิตชิดทะเล

แต่เมื่อไม่มีสมุยสำหรับเธอ จึงไม่มีความจริงแบบอื่นๆ

เมื่อหนังกลับคืนมาสู่ตัวมันเองในช่วงท้าย เข้าสู่บทสรุปแบบโลกนี้คือละครอีกครั้ง มันจึงกลายเป็นว่า ช่วงเวลาที่หนังเข้าใกล้ความจริงคือช่วงเวลาของความไม่จริง ความจริงที่แท้ก็คืออะไรที่ดูละครๆ เสียดเย้ยทั้งตัวละครและผู้ชมว่า ไม่มีสมุยสำหรับเธอ ความจริงเป็นเพียงการหลบหนีชั่วครั้งคราว ส่วนความไม่จริงคือความจริงที่เราต้องกลับมาเผชิญในช่วงท้ายของเรื่อง ความจริงคือฉากหนึ่งของภาพยนตร์ แต่ชีวิตคือละคร ความลวงที่เป็นความจริง ความจริงที่เป็นได้แค่ alternate reality (หากว่ามีสมุย หากว่าแม่หายป่วย) แต่เอาเข้าจริงๆ แล้ว มันไม่มีสมุยสำหรับเธอ

มันจึงขมขื่นและขบขัน เมื่อพบว่าในโลกแบบละครๆ ของหนัง นี่เป็นครั้งแรกที่หนังของเป็นเอกมีความเป็นการเมือง (ไม่ว่าจะตั้งใจหรือไม่ก็ตาม) จนอาจจะรู้สึกอยู่ลางๆ ว่ามันเป็นหนังแบบ Post-ประชาธิป’ไทย เมื่อหนังพูดเสียงดังว่าเราทุกคนอยู่ในโลกที่ถูกควบคุมด้วยลัทธิบางอย่าง เราอาจรู้สึกไม่พอใจที่ถูกควบคุม ถูกใช้ ถูกกดขี่ข่มเหง แต่เราไม่มีพลังอำนาจพอจะจัดการกับเจ้าลัทธิ ที่เราทำได้คือฆ่ากันเองและยอมจำนน สืบสายพันธุ์ของลัทธินั้นต่อไปเรื่อยๆ

แม้ว่าหนังจะยังเป็นหนังแบบเป็นเอกๆ มีพล็อตทวิสต์ที่อาจจะทำให้ผู้ชมย่นหน้าผาก หรือมีความอวดฉลาดบางอย่างที่ผลักผู้ชมออกไป มีความแห้งแล้งที่ทำให้หนังไม่ดิ่งลึกลงไปกว่าผิวหน้าของมัน (ซึ่งเป็นปัญหาหลักของหนังเรื่องก่อนหน้าอย่าง ฝนตกขึ้นฟ้า) แต่นี่คือหนังของเป็นเอกที่จัดได้ว่าน่าตื่นเต้น โดยเฉพาะเมื่อเขาทำให้เห็นว่า เขาสามารถทำหนังแบบอื่นๆ ทำหนังที่อิสระจากพล็อต ขับเคลื่อนด้วยภาษาภาพมากกว่าเรื่องราว และมีความแพรวพราวที่มากกว่าพล็อตการก่ออาชญากรรม