รีวิวหนัง ฮักเถิดเทิง

เรื่องวุ่น ๆ เกิดขึ้นในงานมหกรรมการแสดงหมอลำใจกลางเมืองใหญ่ของภาคอีสาน เมื่อก๊วนบอยแบนด์ซุปตาร์อย่าง หมอลำผู้คลั่งไคล้เอลวิส ศิลป์ชัย (ก้อง ห้วยไร่), หนุ่มแหบเสน่ห์ผู้หลงใหลการเต้นมูนวอล์ก เพชร (แซ็ค ชุมแพ) และหมอลำเร็กเก้ พิณ ปทุมราช (เบิ้ล ปทุมราช) รีวิวหนัง ฮักเถิดเทิง ต้องมาพ่ายแพ้ผลโหวตให้กับเกิร์ลกรุ๊ปแห่งภาคอีสาน นรี (ลำไย ไหทองคำ), เจนนี่ (เจนนี่ รัชนก), กาแฟ (เนสกาแฟ ศรีนคร) และ อาลี่ (อาม ชุติมา) อย่างมีเงื่อนงำ จากศิลปินดาวรุ่งกลายเป็นศิลปินดาวร่วง ศิลป์ชัย, เพชร และ พิณ จึงต้องทำทุกทางเพื่อเรียกชื่อเสียงและงานกลับคืนมา มหกรรมความฮาแบบวายป่วงจึงเริ่มขึ้น!!!

รีวิวหนัง ฮักเถิดเทิง

 รีวิวหนังไทย จริง ๆ ถ้าถามความรู้สึกแรกของผมต่อหนังเรื่องนี้ สิ่งที่ผมว่าน่าสนใจมาก ๆ ไม่ใช่แค่การรวมนักร้องลูกทุ่ง หมอลำ ลูกทุ่งภาคใต้ และดาราศิลปินไว้มากมาย (รวมทั้งมี Cameo มาแจมคับคั่ง) หรือเป็นหนังที่มาจากจักรวาลหนังลูกทุ่งต่อจาก ‘ฮักแพง’ (2561) และ ‘ออนซอนเด’ (2562) จากฝีมือการกำกับของ “ธีรเดช สพันอยู่” เพียงเท่านั้นนะครับ เพราะอีกสิ่งที่ผมว่าก็น่าสนใจไม่แพ้กัน คือหน้าหนังและตัวอย่างหนังที่โปรยเพื่อจะสื่อว่าหนังเรื่องนี้เกี่ยวกับเรื่องราวของซุปตาร์อีสานที่กำลังจะตกอับเพราะมีนักร้องเกิร์ลกรุ๊ปอีสานมาเบียดแย่งชิงความนิยมไป นักร้องหนุ่มทั้ง 3 เลยต้องทำทุกวิถีทางเพื่อกู้ชื่อเสียงกลับมาให้ได้

จริง ๆ ด้วย Theme แบบนี้ เรื่องแบบนี้ มันอาจจะไม่ใช่พล็อตสดใหม่นักหรอก แต่ถ้าพล็อตแข็งแรงและสมประกอบพอ ก็สามารถดิ้นได้พลิ้ว ๆ เลยนะครับ จะให้มีบทสรุปออกมาเป็นแบบไหนก็ได้

รวมถึงทั้งตัวของก้อง แซ็ก และเบิ้ลเองก็มีประสบการณ์จากการเล่นภาพยนตร์ในจักรวาลเดียวกันนี้อย่าง ‘ฮักแพง’ (2561) และ ‘ออนซอนเด’ (2562) มาแล้ว

รวมทั้งหนังเรื่องนี้ ยังมีดาราตลกและ Cameo ที่คุ้นหน้าคุ้นตาในหนังไทย และในออนไลน์มาร่วมกันแบบคับคั่ง ก็เลยทำให้ผมรู้สึกว่าพอจะมีหวังกับหนังเล็ก ๆ เรื่องนี้ได้บ้างล่ะน่า แต่เอาจริง ๆ แล้วเมื่อได้ดูหนัง ก็ดูเหมือนว่าจะต้องถอดความหวังออกเยอะหน่อย

เพราะจุดสังเกตแรกของหนังเรื่องนี้ที่เป็นประเด็นหลักก็คือ ความไม่แข็งแรงและไม่สมประกอบของพล็อตครับ จริง ๆ ผมคิดว่าพล็อตหนังเรื่องนี้ สามารถพัฒนากลายเป็นหนังที่ว่าด้วยเรื่องของซุปตาร์ตกอับ มิตรภาพความเป็นเพื่อนที่ต้องเผชิญกับความท้าทาย แล้วค่อย ๆ ลากเส้นไปจบที่พล็อตทวิสต์ว้าว ๆ ที่ว่าด้วยเรื่องของกลโกงในค่ายเพลงได้เลยนะครับ แต่ทว่า ตัวหนังที่เปิดด้วยการประกวดวงดนตรียอดนิยม ดันโพล่งเรื่องการโกงโหวตเพื่อให้ตัวเองชนะออกมาตั้งแต่แรก ด้วยวิธีการนิ่ม ๆ ง่าย ๆ กันแบบนั้นเลย (วิธีไหนขอไม่สปอยล์ละกันนะครับ)

 

แม้ตัวหน้าหนังจะโปรโมตไปว่า นี่คือเรื่องราวของการกู้ชื่อกู้เสียงของซุปตาร์อีสานที่โดนเกิร์ลกรุ๊ปแย่งความนิยม แต่ดูเหมือนว่าพล็อตกลับไม่วิ่งแวะไปทางนั้นเลย ตัวหนังกลับ “เถลไถล” กันตั้งแต่ตอนนั้น เหมือนไม่มีอะไรจะให้เล่าแล้ว ก็เลยเถลไถล แวะเล่าเรื่องนั้นเรื่องนี้ไปมาก่อนหนังจบก็แล้วกัน แถมตัวเส้นเรื่องรองในเรื่องของความรัก ก็ยังพาเถลไถลไปไกลห่างจากเส้นเรื่องหลักอีก ทำให้พล็อตที่ดูน่าจะแข็งแรงก็เลยไม่แข็งแรง การกระทำของตัวละครในหลาย ๆ ซีนก็งง ๆ ไม่สมเหตุสมผล ทำให้พล็อตหนังโดยรวมดูไม่สมประกอบหนักข้อขึ้นไปอีก

รวมถึงการกระจายตัวละครแบบไม่มีทิศทาง ซึ่งตัวหนังเองไม่ยอมปูให้เห็นว่า ระหว่างแก๊งซุปดาร์อีสาน “ก้อง ห้วยไร่-แซ็ค ชุมแพ-เบิ้ล ปทุมราช” กับแก๊งเกิร์ลกรุ๊ปอีสานที่นำโดย “ลำไย ไหทองคำ และพรรคพวก” นั้นเป็นคู่แข่งกันอย่างไร ทั้งสองฝ่ายมาเจอกันได้ยังไง แล้วมาตกหลุมรักกันได้ยังไง หรือความสัมพันธ์ระหว่างเพื่อน หนังก็แทบไม่ได้เล่าอะไรเท่าไหร่

ที่สำคัญคือ ในระหว่างทางที่กำลังเถลไถลอยู่นั้น หนังยังจับตัวละครของทั้งสองกลุ่มแยกไปคนละทิศละทางจนงงว่า “เอ๊า นี่ตกลงเขาไม่ได้เป็นเพื่อนกันหรือไงเนี่ย?” อีกต่างหาก จนทำให้ตัวละครบางตัวแทบไม่มีบทบาท และกลืนหายกลายไปเป็นตัวประกอบไปเฉย ๆ (คือคงไม่ถึงขั้นแค่เป็นตัวประกอบเดินผ่าน แต่ก็ไม่ถึงขั้น Cameo แน่นอน) หรือบางซีนและบางตัวละครที่ใส่มา ก็ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเส้นเรื่องหนังเท่าไหร่ ชนิดที่ว่าต่อให้ตัดออกไป ก็ไม่น่าจะกระทบกระเทือนตัวหนัง เพราะมีแค่บางตัวละครและบางซีนเท่านั้นที่ยังพอจะพาหนังเดินไปได้ (แบบทุลักทุเล)

และที่สำคัญคือ ถ้าหนังเรื่องนี้มีจุดเด่นคือมีดาราและ Cameo ที่เราคุ้นหน้าคุ้นตาในหนังไทยและในออนไลน์มาร่วมแสดงกันอย่างคับคั่ง และหวังว่าต้องฮาแน่ ๆ ก็อาจต้องผิดหวังนิดหน่อย เพราะหลาย ๆ คนที่มาแล้วก็ไม่ได้ช่วยตัวหนังเท่าไหร่ รวมถึงตัวบทและมุกตลกที่เล่นก็ดูไม่สมเหตุสมผลอีก ผลที่ออกมาก็คือ ตัวละครที่เราหวังว่าจะได้ฮาแน่ ๆ อย่างสายสิน วงษ์คำเหลา, อาภาพร นครสวรรค์, อี๊ด โปงลางสะออน, น้าค่อม ชวนชื่น, โรเบิร์ต สายควัน, โจอี้ กาน่า, น้าสมเล็ก ศักดิกุล, แม่โซเฟีย ลา, พี่สายเชีย หรือ เขาทราย-เขาค้อ แกแล็กซี่ (และเซอร์ไพรซ์อีกหลายคน) กลับไม่มีใครที่โดดเด่นเป็น MVP ในหนังเรื่องนี้สักเท่าไหร่ กลายเป็นเพียงการรับเชิญเล่นบทตลกแข็ง ๆ และการทำอะไรงง ๆ ที่ดูแล้วก็แอบเสียดายฝีมือแทนพี่ ๆ เขาอยู่มากทีเดียว ดูหนังออนไลน์

อีกสิ่งที่ผมอยากจะพูดในหนังเรื่องนี้คือ ถ้าจุดเด่นของ “ไทบ้าน x BNK48 จากใจผู้สาวคนนี้” (2563) คือการมี “เจ๊ก้อง” (ก้อง ห้วยไร่) ที่ดันกลายเป็นตัวละครที่แบกหนังทั้งเรื่อง (ร่วมกับ “ด้งเด้ง” จาลอด ไทบ้านเดอะซีรีส์) จุดเด่นของหนังเรื่องนี้ก็คือการมีก้อง ห้วยไร่นี่แหละครับ ณ ขณะที่ผมดูหนังเรื่องนี้ ผมกลับคิดถึงหนังเรื่องนั้นอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้จริง ๆ แต่ที่ต่างออกไปคือ ตัวหนังไทบ้านเองมีพล็อตที่ค่อนข้างเปิดให้ “เจ๊ก้อง” ได้แรดอย่างเต็มที่ การเล่นมุกนอกสคริปต์ จริตความปากไวและกวนเบื้องล่าง กลายมาเป็นสไตล์ถนัดของ ก้อง ห้วยไร่ ไปซะแล้วล่ะครับ แต่ที่น่าเสียดายสำหรับหนังเรื่องนี้คือ ดูหนัง

แม้สไตล์ของก้องเองจะแบกหนังให้ยังพอมีความน่าสนใจอยู่บ้าง และในการดิ้นของก้องหลายมุกก็สนุกใช้ได้ เพียงแต่ว่าลูกคู่ของเขาอาจไม่ใช่หนุ่มอีสานจอมกวนจังหวะรับแบบจาลอด และพล็อตก็ไม่ได้อนุญาตให้พี่ก้องได้ดิ้นได้พลิ้ว ๆ ขนาดนั้น ผลที่ออกมาก็คือ บางมุกก็พอใช้ได้ แต่บางมุกก็น่าเสียดายพี่ก้องแทนจริง ๆ

แน่นอนว่าหลายคนอาจรู้สึกว่าอยากดูหนังเรื่องนี้เพราะว่ามีเพลงเพราะ ๆ จากศิลปินลูกทุ่งหมอลำในยุคนี้ให้ฟังเพียบ ซึ่งถ้าจะหวังเรื่องนี้ ก็คงพอได้อยู่ล่ะครับ เพียงแต่ต้องรอนานหน่อย หรือถ้าจะหวังว่าจะได้เข้าไปดูมุกตลกจากนักแสดงและ Cameo ทั่วฟ้าเมืองไทยมารวมกัน (หรือดูความแรดของพี่ก้อง ห้วยไร่) ก็คงพอได้อยู่นิดหน่อย (อันนี้ก็คงต้องแล้วแต่รสนิยมความฮาของแต่ละคนล่ะนะครับ) แต่ถ้าหวังว่าจะได้ดูหนังที่มีพล็อตเรื่องสนุกสนาน หนักแน่น ตัวละครดูน่าเอาใจช่วย และอยากได้ความสมเหตุสมผล อันนี้แหละครับที่ผมคิดว่า ควรเผื่อใจไว้ให้หนักหน่อยก่อนดู เพราะว่ามันช่างเป็นอะไรที่ “เถลไถลเถิดเทิง” เสียจริง ๆ ครับ

1. ฮักเถิดเทิง

หนังเพลง เน้นฟังเพลง และโปรโมทศิลปิน มุขตลกกระจัดกระจายแต่ไม่ค่อยเข้าเป้าเท่าไหร่ ก็ดูได้เพลิน ๆ เนื้อหาให้เป็นเรื่องที่เนื้อหาอ่อนสุดในบรรดาทั้ง 4 เรื่อง แถมจังหวะการเล่าเรื่องสะดุดไปมา เดี๋ยวดีเดี๋ยวร้าย ไม่ไหลลื่น และไม่มีช่วงพีคเลย ส่วนดีของหนังคือ เพลงดี ศิลปินแสดงดี ให้สอบผ่าน แต่การกำกับไม่ดี ต้องปรับปรุง ที่พินาศที่สุดคือการมิกซ์เสียง เสียงดนตรีกลบเสียงร้อง ลิปซิงค์ไม่ตรงปาก เป็นตั้งแต่ต้นจนจบเรื่อง ผิดหวังตรงนี้ที่สุด

2. มนต์รักดอกผักบุ้ง

เรื่องนี้เหมือนเป็นการปรับปรุงข้อเสียจากเรื่องแรก ทั้งการมิกซ์เสียง จังหวะการเล่าเรื่อง แล้วยังได้รุ่นใหญ่อย่างเอกชัยศรีวิชัยมาเดินมุขตลกให้ทั้งเรื่องอีก เลยรู้สึกดูสนุกกว่า แต่หนังไม่เน้นไปซักทาง จะเน้นวัฒนธรรมดนตรี ดราม่าพ่อลูก หรือปมบิณบรรลือฤทธิ์ หรือนักร้อง หรือความรักอะไรต่าง ๆ แตะทุกทาง แต่ไม่เน้นให้สุดซักทาง เดินทางสายกลาง

ก็เลยได้ความรู้สึกแบบกลาง ๆ มีช่วงพีคที่พยายามตรึงอารมณ์อยู่บ้าง แต่แบคกราวด์ที่มาของเรื่องมีน้อย เรียกว่ายังเล่าได้ไม่ถึง พอถึงฉากพีคก็เลยไม่สุดเท่าไหร่ ถ้าให้ปรับปรุงอาจตัดเส้นเรื่องที่ไม่เกี่ยวบางส่วนออก หรือเขียนโยงให้เป็นเรื่องเดียวกันเน้น ๆ ไปเลยดีกว่า ฉากที่ตลกสุดส่วนตัวชอบฉากอาภาพร ขำแบบไม่ทันตั้งตัวว่าจะมาเล่นมุข

3. พจมานสว่างคาตา

ไม่รู้ว่าออกโรงไปหมดหรือยัง เรื่องนี้นักแสดงแก๊งค์หอแต๋วแตกยังแสดงได้ตลกดีเหมือนเดิม แต่ที่น่าเบื่อสุดคือ 70% ของหนังที่พยายามเน้นตัวนางเอกแพนเค้กสู้กับแก๊งค์ชะนี เพื่อพยายามเอาตัวชายกลางแน็คชาลีมาครอบครองเป็นสามีให้ได้ ต้นเรื่องที่ยังไม่มีแพนเค้กก็ปูเรื่องน่าสนใจดี แต่พอ 70% ที่ว่า คือทำให้น่าเบื่อมาก เมื่อไหร่จะจบ แต่ว่าตอนท้าย ๆ หนังทำให้ดูน่าสนใจอีกครั้งตอนที่เปิดเผยความจริง ดูหนังออนไลน์ 4k

แต่สุดท้ายผกก.พจน์อานนท์ก็โยนบททิ้งลงโถ่ส้วมอีกครั้ง แล้วบรรเลงฉากจบแบบ เออ เอาสนุกเฉย ๆ ใช่มะ แถมพยายามมีสาระแบบ “ทุกอย่างปลอมได้ แต่ความรู้สึกมันไม่สามารถปลอมได้” อีก อีหยังวะ อาจจะเหมาะกับคนชอบดูหนังลึกลับ แบบคาดเดาอะไรไม่ถูก แต่ฉาก 70% ของเรื่อง และฉากไคลแม็กซ์ที่บอก ส่วนตัวคิดว่ามันทำลายหนังซะจนไม่มีชิ้นดีเลย

4. รักนะ ซุปซุป

เรื่องนี้สอบตกเรื่องความตลก แทนที่จะช่วยให้ไหลลื่นกลับสะดุดทุกครั้งที่มีฉากตลก นักแสดงคู่พระ-นางแสดงได้ไร้มิติมาก โดยเฉพาะนางเอก แต่เชฟกับผู้ช่วยเชฟผู้หญิงแสดงได้ดี ช่วยแบกหนังไว้ได้ อาจเป็นที่บทด้วย บทพระเอกมีน้อย ส่วนมากเป็นบทแบบบังเอิญเดินไปเจอนั่นนี่ นางเอกก็พอกัน แต่ว่าเชฟเด่น  ดูหนัง 4k จุดดีของเรื่องนี้คือ ภาพสวย มีความโรแมนติกพอใช้ได้ พอจินตนาการได้

การปูประเด็นต่าง ๆ น่าสนใจ น่าติดตาม แต่ตอนคลี่คลายปมนี่สิ กลับมีเพียงบางส่วน จะตรงข้ามกับดอกผักบุ้งที่เล่าน้อยไม่โฟกัสแต่พยายามคลายปมเยอะ อันนี้เล่าเยอะน่าสนใจแต่คลายปมน้อย จริง ๆ ก็คลายปมดีแหละ แต่มันไม่ครบ อารมณ์แบบว่า อ้าว ตกลงแก้ปัญหากันแบบนี้หรอกหรือ แล้วที่เล่า ๆ มา เพื่อ? ประมาณนี้ แต่ก็ขอชมว่าดูจบก็ให้ข้อคิดดี ดูเอาแนวคิดดี ๆ ก็ได้อยู่